SOLIŚCI

Margo Promińska

Absolwentka specjalności „Rytmika” Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz absolwentka Zespołu Szkół Muzycznych II st. im Fryderyka Chopina w Warszawie na wydziale „Wokalistyki Estradowej”

Wielokrotna finalistka i laureatka regionalnych i ogólnopolskich konkursów wokalnych.

Jest kompozytorką i wokalistką spektaklu „Leśmian” (Teatr Scena, Warszawa, 2016-2017).

Stworzyła kompozycje i aranżacje muzyczne do spektaklu „Wiły, rusałki, baby wodne i inne polki” (Teatr Collegium Nobilium, Warszawa, 2017).

Od 2018 roku współpracuje z zespołem musicalu improwizowanego „The Musicals” jako pianistka-improwizatorka.

Występuje z własnym programem poezji śpiewanej, gdzie prezentuje utwory zarówno znanych twórców, jak i własne kompozycje w nowym, rozrywkowym brzmieniu. W czerwcu 2020 roku wydała swój debiutancki album muzyczny „Amostorie”.

Tworzy nagrania improwizowane: pianistyczne, wokalne i elektroniczne autorskiego projektu „Impromellsation”.

Obecnie tworzy i prowadzi popularnonaukowy kanał „Muza na szkle”, na którym prezentuje filmy o tematyce muzycznej.

Bunt Anioła: https://youtu.be/aS3GMZWOBYQ

Płyta:

Spotify: https://open.spotify.com/album/57S53DTYRyVstHK04yRSUX

Apple Music: https://music.apple.com/us/album/amostorie/1518299765

Strona internetowa: https://mprominska.pl/amostorie/

Włodzimierz Promiński

Niemal całą swoją karierę estradową, związał z muzyką kameralną. Założyciel i prymariusz znakomitego KWARTETU CAMERATA, z którym od ponad 30 lat koncertuje i dokonuje nagrań w Europie, Ameryce, Afryce i Azji.

Laureat międzynarodowych konkursów muzycznych m.in. w Tokio (1989), w Monachium (1990) oraz w Paryżu (1990 – I nagroda), Portsmouth (1988 – specjalne wyróżnienie Yehudi Menuhina za wykonanie III Kwartetu Beli Bartoka).

Brał udział w wielu festiwalach międzynarodowych m.in: w Ludwigsburger Schloßfestspiele, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Łańcucie, Kuhmo Chamber Music Festival, Festival de Wallonie, Festival van Flandern, Ost Belgien Festival, Plovdiv International Festival, Bodensee Festival, Warszawska Jesień, Festiwal Mozartowski w Warszawie , Sintra Festival (Portugalia), Miedzynarodowy Festiwal Muzyki w Sofii.

Jako pierwszy skrzypek Kwartetu Camerata nagrał 30 płyt dla takich wytwórni jak DUX, Koch International, Ricercar, Thorofon, Jazz Forum. Były one wielokrotnie wyróżniane i nagradzane – „Diapason d’Or”, „Sforzando” oraz „Pizzicato Supersonic Award”.

Jedna z nich, z muzyką F. Schuberta została uznana przez miesięcznik płytowy Studio za płytę roku 1995. W 1999 roku zdobył nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyk” za płytę „Cztery Pory Roku” Antonio Vivaldiego.

Ostatnio wraz Kwartetem Camerata zajął się odkrywaniem i przywracaniem znakomitej i niesłusznie całkowicie zapomnianej muzyki polskie przełomu XIX i XX wieku. Powstały dwa przepiękne albumy z kwartetami smyczkowymi Romana Statkowskiego i Witolda Maliszewskiego (DUX i PCMS records) – wszystkie rejestracje są światowymi premierami fonograficznymi.

Występuje i nagrywa także jako solista – zarejestrował m. in. album „Żeleński – Noskowski – sonaty skrzypcowe” dla Polskich Nagrań (światowa premiera fonograficzna). Jako koncertmistrz prowadzący od instrumentu orkiestrę kameralną Sinfonia Academica nagrał m. in album z muzyką polską XX wieku oraz z muzyką Miłosza Magina.

Jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Prowadzi klasę skrzypiec na Wydziale Instrumentalno–Pedagogicznym, Edukacji i Wokalistyki w Białymstoku, w Zespole Państwowych Ogólnokształcących Szkół Muzycznych im. Grażyny Bacewicz w Warszawie, a także na corocznych kursach muzycznych w Gorlicach i w Opolu.

Tomasz Tomaszewski

Urodził się w Czechowicach. Wychowanek Opolskiej Szkoły Muzycznej, uczeń D. Sujaty. Ukończył z wyróżnieniem warszawską Akademię Muzyczną w klasie prof. T. Wrońskiego i doc. S. Kawalli. Następnie studiował, w Petersburgu w klasie prof. B. Gutnikowa oraz we Freiburgu u prof. W. Marschnera. Doskonalił swoje umiejętności na licznych kursach mistrzowskich pod kierunkiem profesorów: Drużynina, Krysy, Fourniera, Liebermanna, Hillera i Szerynga. Jako członek „Kwartetu Polskiego” zdobywał nagrody na konkursach w Monachium (ARD 1976), Belgradzie (1975) i Colmar (1997).

Od 1982 r. jest pierwszym koncertmistrzem Deutsche Oper w Berlinie. Pełni też funkcję kierownika artystycznego „Kamersolisten der Deutschen Oper” oraz wykłada w berlińskiej Hochschule der Kunste. Jako solista ma za sobą koncerty i nagrania w wielu krajach Europy, USA i Japonii.

Gra na instrumencie „King George” Antonio Stradivariego.

Henryk Kaliński

Urodził się w roku 1954 niedaleko dworku w Żelazowej Woli.

Po ukończeniu średniej szkoły muzycznej w Warszawie studiował w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie waltorni prof. Edwina Golnika, którą ukończył z wyróżnieniem.

Jeszcze podczas studiów w roku 1976 zdobył drugą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Markneukirchen i został zwycięzcą Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie.

Po tych konkursowych sukcesach otrzymał liczne zaproszenia do nagrań w Polskim Radio i TV. Współpracował jako solista z Polską Orkiestrą Kameralną pod dyr. Jerzego Maksymiuka na koncertach w kraju jak i za granicą, wsławiając się również wykonawstwem bardzo trudnych partii barokowych.

W 1979 reprezentował Polskę na międzynarodowych warsztatach waltorniowych w Michigan (USA). W tym samym roku podpisał kontrakt jako solo-waltornista z Orkiestrą Radiową w Bazylei (Szwajcaria), z którą współpracuje do dzisiaj, występują jako solista i dokonując nagrań do radia DRS.

Jako członek licznych zespołów kameralnych ,koncertował w różnych krajach dokonując nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych. Mimo napiętych terminów za granicą nie zerwał całkowicie kontaktów z Polską, nagrał niedawno komplet koncertów na waltornię z orkiestrą W. A. Mozarta z Polską Orkiestrą Kameralną i angielskim dyrygentem Howardem Griffthsem dla szwajcarskiej firmy „GALLO” i jest częstym gościem polskich filharmonii.

Marie Thérese Yan

Urodziła się w Mogok (Birma) w roku 1962. W wieku trzech lat przesiedliła się z rodziną do Francji, do Paryża, a wkrótce potem do Niemiec. Gdy miała 6 lat rozpoczęła naukę gry na flecie prostym i już dwa lata później zdobyła drugą nagrodę na Konkursie Muzycznym „Jugend musiziert”, a w roku 1972 i 1975 pierwszą nagrodę.

W latach 1980-1984 studiowała w Schola Cantorum Basiliensis (Szwajcaria) w klasie prof. H-M. Linde. Studia te ukończyła z wyróżnieniem i uzyskała dyplom ze specjalizacją w muzyce dawnej. Następnie kontynuowała swoje studia w Amsterdamie, w klasie fletu prostego u Marion Verbruggen i brała udział w kursach muzycznych prowadzonych przez Claasa Pehrssona i Franza Brüggena.

W roku 1983 zdobyła I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie fletowym w Calw (Niemcy).
Marie Thérese Yan współpracuje z renomowanymi solistami i zespołami muzyki dawnej koncertując i nagrywając płyty. Jest również specjalistką od muzyki najnowszej; kilka utworów zostało jej dedykowanych.

Rafał Aleksander Łuszczewski

Zadebiutował na światowych estradach z Tokyo Symphony Orchestra w Suntory Hall w Tokio oraz Festival Hall w Osace mając 16 lat. Od tego czasu, błyskotliwa kariera artystyczna tego młodego artysty rozwija się w Ameryce Północnej i Południowej, Azji, Afryce i niemal wszystkich krajach Europy. Występuje on na renomowanych międzynarodowych festiwalach, m.in. w Szwajcarii (Lucerne Festival), Niemczech (Schleswig-Holstein, Oranienstein), Anglii (Corsham, Carlisle), Francji (Orleans, Nicea), Polsce (Chopinowski-Duszniki, Mozartowski-Warszawa, Krakowska Wiosna), Rumunii (Lipatti), Bośni (Sarajewo), Norwegii (Droebak), Meksyku (Cervantino), Argentynie (Buenos Aires), Brazylii (Londrina) i Malezji (Kuala Lumpur).

W 2003 został wpisany jako Artysta Steinway’a na elitarną listę pianistów „The Steinway & Sons Artists' Roster”.

Obok już wymienionych, Pianistę gościły tak prestiżowe sale koncertowe jak: Metropolitan Art Space w Tokio, „KKL” w Lucernie, Théâtre du Châtelet w Paryżu, Palau da Musica w Barcelonie, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Auditorio Mihail Jora w Bukareszcie, Victoria Concert Hall w Singapurze, Istana Budaya w Kuala Lumpur, Linder Hall w Johannesburgu, Sala Cecilia Meireles w Rio de Janeiro, Salon Dorado w Buenos Aires, Teatro Solis w Montevideo.

Rafał jest absolwentem Akademii Muzycznej im. K.Szymanowskiego w Katowicach gdzie studiował pod kierunkiem Prof. Andrzeja Jasińskiego oraz Wyższej Szkoły Muzycznej im. F.Liszta w Weimarze, w Niemczech, gdzie ukończył Koncertowe Studia Podyplomowe pod okiem Maestro Lazara Bermana. Doskonalił także swe umiejętności we Włoszech, w Międzynarodowej Akademii Pianistycznej w Imola. Ponadto istotny wpływ na ukształtowanie jego artystycznego oblicza miał Maestro Alexis Weissenberg.

Kunszt artystyczny Łuszczewskiego potwierdzony został wieloma nagrodami na międzynarodowych konkursach pianistycznych, takich jak m.in. „Clara Schumann” w Niemczech, „Maria Canals” w Hiszpanii, „Luis Sigall” w Chile. Najbardziej spektakularny sukces odniósł w 1995 roku, kiedy otrzymał pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Dinu Lipatti” pod patronatem UNESCO w Bukareszcie.

Działalność artystyczna pianisty uhonorowana została wieloma prestiżowymi nagrodami, m.in. Prezydenta Rumunii, Rady Miasta Rio de Janeiro, Ministerstwa Kultury i Sztuki, a także Nagrodą Artystyczną Wojewody Opolskiego, Nagrodą Artystyczną Prezydenta Miasta Opola oraz specjalnym wyróżnieniem Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju. Jest również stypendystą Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, Rządu Niemieckiego (DAAD) i Rządu Francuskiego.

Łuszczewski dokonał nagrań dla radiofonii oraz telewizji w Polsce i zagranicą. Płyty kompaktowe artysty ukazały się:

w Japonii — nakładem japońskiej firmy fonograficznej PONY CANYON (PCCL-00124)
w Polsce — w polskiej firmie fonograficznej POLSKIE RADIO (PRCD-051)
na płycie niemieckiej wytwórni MONTBLANC — pierwszy koncert fortepianowy Fryderyka Chopina zarejestrowany z orkiestrą „Philharmonia of the Nations” z okazji 150. rocznicy śmierci Chopina (MB-004).
na płycie wytwórni ANBER CLASSICS (ACCL-101) — m.in. V Koncert fortepianowy „Cesarski” L.van Beethovena,
na płycie wytwórni ANBER CLASSICS (ACCL-123) — recital nagrany „na żywo” podczas corocznych „Alexis Weissenberg Master Sessions” w Szwajcarii.
na płycie wytwórni SI MUSIC Ltd. — Koncert Fortepianowy (1997) Krzesimira Dębskiego nagrany z Orkiestrą „Sinfonia Baltica”.

Zainteresowania repertuarowe pianisty są bardzo szerokie. Jego repertuar koncertowy obejmuje dzieła od Bacha po dwudziestowiecznych kompozytorów polskich i hiszpańskich. Szczególnie szeroko reprezentowana jest w nim epoka Romantyzmu. Artysta wykonuje również dzieła kompozytorów współczesnych, jak np. dedykowany mu Koncert Fortepianowy Krzesimira Dębskiego (1997). Regularnie występuje też z recitalami chopinowskimi w Muzeum-Domu Urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli.

Rafał A. Łuszczewski rozwija też działalność pedagogiczną. Od 1999r. jako profesor-wykładowca współpracuje z Międzynarodowym Festiwalem Muzycznym w Londrina (Brazylia). Zasiada też w Jury Konkursu Muzycznego „Jovens Solistas” w Brazylii. Prowadzi kursy pianistyczne oraz wykłady w ośrodkach akademickich w Edynburgu, New Delhi, Damaszku, Panama-City, Santiago de Chile, oraz Montevideo.

W 2003 r. został mianowany Profesorem Honorowym Uniwersytetu Narodowego w Kostaryce.

Po więcej informacji zapraszamy na oficjalną stronę artysty: http://raphael.art.pl

Piotr Reichert

Jako stypendysta MKiS studiował w Akademii Muzycznej w Sofii w klasie altówki profesora Aleksandra Nejnskiego. Po ukończeniu studiów w 1981 roku wstąpił do Polskiej Orkiestry Kameralnej. Od roku 1988 jest członkiem Kwartetu Camerata. Z zespołem tym zdobył szereg nagród i wyróżnień na międzynarodowych konkursach, m.in. w Paryżu (1990 r. – I nagroda), w Monachium i w Tokio.

Jako kameralista dokonał wielu nagrań dla rozgłośni radiowych i firm płytowych w kraju i za granicą. Zajmuje się działalnością pedagogiczną, jest profesorem i prowadzi klasę altówki w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie oraz w jej białostockiej filii.